6 Ιανουαρίου 2019
Η Θράκη είναι ένα αρχέγονο παραμύθι, μια πλανεύτρα γη, που μεγαλώνει τους ανθρώπους της με τα πιο έντονα χρώματα της Μαύρης Θάλασσας, της Άσπρης Θάλασσας και της Προποντίδας.
Ένας γύρος της παρέβριας Θράκης σε 3 μέρες, από την Κωνσταντινούπολη προς την Αδριανούπολη και από εκεί προς την Ραιδεστό και αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς ήταν ένα γρήγορο πέρασμα από την νεολιθική εποχή ως τις μέρες μας. Τρεις μέρες σε καιρικές συνθήκες με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ως -15, και ποιητικά τοπία ντυμένα στα λευκά.
Αδριανούπολη (Edirne). Η οθωμανική τέχνη (τόσο η αρχιτεκτονική, όσο και η ζωγραφική) που βρίσκει κανείς στην Αδριανούπολη είναι απαράμιλλης σύλληψης και εκτέλεσης, που στηρίζεται στα χαμένα πια μεγαλειώδη αρχιτεκτονήματα του Αδριανού που την ίδρυσε (175 μ.Χ.) αλλά και των βυζαντινών αυτοκρατόρων που την αγάπησαν. Η ρωμαϊκή και βυζαντινή πόλη ανασκάφηκε ελάχιστα, τα λιγοστά όμως ευρήματα δείχνουν τον αλλοτινό πλούτο με μεγάλες οικοδομές και δημόσια κτίρια, αγορά, ναούς (ρωμαϊκούς και χριστιανικούς). Η δεύτερη πρωτεύουσα της δυναστείας των Οσμανιδών, μετά την Προύσα και πριν την Ιστάνμπουλ, στολίστηκε με μοναδικής έμπνευσης μουσουλμανικά τεμένη, όπως το Εσκί τζαμί (1414), το Ούτσ-Σερεφελί τζαμί (1437-1447), και το κορυφαίο Σελιμιγέ που έχτισε ο Μιμάρ Σινάν (1575). Κοντά τους χτίστηκαν μεντρεσέδες, μεγάλα μεϊντάνια, νοσοκομεία (όπου και μονάδα για ψυχικές ασθένειες στην οποία χρησιμοποιούσαν μουσική για την θεραπεία ασθενών), σαράγια, χάνια, μπεζεστένια, χαμάμ και σαράγια καραβανιών. Επί της ρωμαϊκής και βυζαντινής αγοράς χτίστηκε η οθωμανική και εκεί χτυπά ακόμα η καρδιά της πόλης που μετά την Κωνσταντινούπολη υπήρξε από τις σημαντικότερες αγορές των αυτοκρατοριών που την κατείχαν, με πλήθος βιοτεχνιών και εμπορικών καταστημάτων. Οθωμανοί, Ρωμιοί, Εβραίοι, Βούλγαροι, Αλβανοί εμπορεύονταν στα τσαρσιά της Αδριανούπολης μέχρι το 1923 και την τελευταία δραματική πράξη που συντάραξε την πόλη- δράμα που άρχισε με τους Βαλκανικούς και τις αλλεπάλληλες μάχες ανάμεσα σε Βούλγαρους, Οθωμανούς και Έλληνες. Στα εξαίρετα κτίσματα που επιβίωσαν των βιαιοτήτων είναι η μεγάλη συναγωγή των Σεφαρδιτών Εβραίων, που χτίστηκε σε παλαιότερη το 1907 και λειτουργούσε ως το 1983, οπότε έκλεισε ύστερα από πτώση της οροφής της (επαναλειτουργεί από τον Μάρτιο του 2015). Ματαίως θα αναζητηθούν εκκλησίες των ορθοδόξων Ρωμιών…
